Dichter Bij De Dood

Eerst was ik heel klein en
niet veel later was ik groot
vandaag ben ik alweer een dagje
dichter bij de dood
Begin jaren zeventig zat ik midden in een flinke depressie. Tijdens de broodnodige rustpauze van Duo Zolka heb ik deze soloplaat gemaakt. Boordevol levensbeschouwelijke liederen die zelfs de grootste optimist op de rand van een brug doen belanden. Knappe jongen die deze plaat in zijn geheel zonder kleerscheuren weet uit te luisteren. Om die reden is deze plaat dan ook al 35 jaar verboden in de benelux, en kan ik de muziek niet posten. Sorry.
1 Comments:
Fijn dat je er nog bent Paul!
En wat zat je haar toen... leuk.
Een reactie posten
<< Home