dinsdag 21 juni 2005

Hoe bestaat het!

8 Comments:

At 24 juni, 2005 13:10, Blogger Paul Piemels said...

Pietje

Toen Pietje geboren werd kwam zijn navelstreng om zijn nekje te zitten. Hij werd knalrood, blauw, geel en ook nog zwart. Deze laatste kleur bleef.
In zijn jonge jaren al merkten zijn ouders dat hij zwart was en in zijn hoofd niet helemaal honderd.
Toen hij naar de eerste klas moest zei z'n moeder tegen de juf dat het een negertje was, haar Pietje. En dat hij een beetje dom was en nogal raar deed.
De tweede dag riep de juf Pietje voor de klas en ze vroeg: Pietje, twee emmertje water halen, twee emmertjes..?' Pietje ging daarop met allerlei dingen gooien waarna de juf besloot hem voor alle zekerheid in de meterkast op te sluiten.
Vanaf toen deed ze dat iedere dag en liet ze hem er pas uit als zijn moeder er was.
In de loop der jaren groeide en groeide Pietje dat het een lieve lust was en de juf vond het niet zo leuk meer om hem in die nauwe kast op te sluiten. Ze dacht: 'Na negen jaar eerste klas en een meterkast verdient hij op z'n minst een bezemkast...' Ze legde het voor aan Pietje. Hij zei: 'Úhh, brrpt, Oeêüh!, Pfoit!'
'Tja', dacht de juf, 'Dan moet ik Pietje misschien maar een beroemd man maken'. Ze voegde daad bij woord en belde haar moeder Sonja Barend op. Hij kon meteen in haar tokshow komen en dat gebeurde dan ook. Voor de camera's begon Pietje Sonja Barend te strelen. Sonja, die nogal snel heet is vroeg aan Pietje: 'Pietje, twee emmertje water halen, twee emmertjes..?' Nu bleek pas dat Pietje helemaal niet zo dom was als men dacht!
Het ganse land genoot van Pietjes optreden en Pietje was beroemd! Van alle kanten werd er aan hem getrokken, ja iedereen wilde wel wat van hem.
Toen Pietje tachtig was moest hij van zijn fans een half jaar onder water zwemmen. Dat werd het einde van het gelukkige leven van Pietje.

 
At 25 juni, 2005 11:40, Blogger Paul Piemels said...

E.K. Vrille
Klosje 17
2910 BE St. Juttemisveld

de heer D. Druk
p.a. Firma Slot
Industrieterrein 'De Vier Fratsen'
2000 KL St. Juttemisveld

Betreft vacature sokophouder directeur

Boedapest, 17/15/2005

Geachte heer Druk,

Ik schrijf u naar aanleiding van het briefje op het prikbord bij de kruidenier.

Mijn naam is Evert en ik ben gediplomeerd sokophouder. U moet weten dat heel mijn familie lid van dit gilde is en dat het vak mij zodoende wel bekend is. Aangezien ik verder veel ervaring heb als zaaddrager denk ik (help, ik moet stoppen want mijn pen is op).

Bij voorbaat dank!

Met de groeten van Evert.

 
At 26 juni, 2005 15:56, Blogger Paul Piemels said...

Vliegeren

Bert zag een aantal koeien vliegen. Twee jongens hielden ze aan dikke touwen vast, anders zouden ze wegzweven. Een van de jongens was Dik Trom!
'Héé, Dik Trom, vieze klootzak!' schreeuwde Bert. Dik Trom werd boos en liet per ongeluk zijn touw los. Paus Johannes Paulus de 2e, die nu alleen de koeien vasthield, vloog langzaam omhoog. Toen hij op een hoogte van 3 meter bleef zweven zagen Dik Trom en Bert onder zijn mantel. Zo werd het toch nog een leuke middag!

 
At 27 juni, 2005 13:43, Blogger Paul Piemels said...

Schoorsteen

Kleine Marie was vier toen ze aan Sinterklaas vroeg of hij nou onderhand niet te oud was voor al die onzin rondom zijn verjaardag. Tja, daar was de goedheiligman wel even stil van. Maar hij beurde helemaal op toen Marie hem haar laatste uitvinding liet zien.
De zelfcadeauende schoorsteen (r. tm. gedep. merknaam) was zelfs inclusief het geluid van paardenhoeven!
Om hem te testen vroeg de Sint aan de zelfcadeauende schoorsteen een doosje schoensmeer en een poffend costuum (liefst blauw met paars). Hij had het nog niet gevraagd of het lag er al. Terwijl hij zich verkleedde vroeg hij de schoorsteen ook nog om een verjongingskuur en een doosje condooms, en voor Marie een geheugenverliezer en een reis in de tijd van veertien jaar.
Marie zei: 'Alles leuk en aardig, maar nou moet je weg, want het is morgen weer vroeg dag'.

 
At 28 juni, 2005 11:51, Blogger Paul Piemels said...

Dromenland

Slaap mijn lieve kindeke
doe je oogjes toe
ga maar vlug naar dromenland
slaap maar zacht
moe, moe, moe

Slaap mijn lieve kindeke
papa houdt de wacht
droom maar fijn van zon en strand
wees maar niet bang
vannacht

En als er spoken komen
of monsters, vol venijn
dan hou ik ze wel tegen
tenzij ze sterker zijn

Heksen, slangen, spinnen, mannen
zitten niet onder je bed
onweer, bliksem, moord en brand
komen niet voor in dromenland

En als er boeven komen
met hun pistool al ingedrukt
dan gooi ik ze het huis uit
tenzij me dat niet lukt

Terroristen, masochisten
sinterklaas en zwarte piet
kinderlokkers, motherfockers
heus, die komen allemaal niet

 
At 29 juni, 2005 11:58, Blogger Paul Piemels said...

Gezonder

Het moet toch mogelijk zijn gezonder te leven, dacht Paulus de Boskakbouter. Gelukkig vond hij een paar minuten later de quick-step uit, een hometrainer voor het hele gezin.
Paulus werd erg rijk en gaf lezingen door het ganse land. Iedereen droeg Paulus op handen. Echt om misselijk van te worden, dat geslijm.
Dat is toch gewoon niet leuk meer? Het moet wel leuk blijven vind ik...

 
At 30 juni, 2005 20:41, Blogger Paul Piemels said...

Hans en Patty

Zeven jaren waren ze gelukkig getrouwd geweest, Hans en Patty. Maar nu gingen ze scheiden. Patty was hoogzwanger van Hans, maar dat gaf niet, want 'kinderen houden niet van Hans' vond Patty.
Toen het eenmaal geboren was kreeg het kind (een jongen) al snel een snor en een baard. En verder ook overal haar. Het bleef maar groeien en groeien en na enkele uren was hij een grote haarbol.
Op dat moment miste Patty Hans' inzicht en koelbloedigheid. Hans was echter een cursus 'wens in vervulling laten gaan' aan het doen.
Patty ondertussen vreesde het ergste. Altijd maar haren knippen, daar had ze geen zin in! Ze verzon een list. Ze vulde het bad met koud water, maar haar handen werden nat. Was Patty nu maar een handdoek.
Ze gooide haar kindje in het bad, hopend dat koud water remmend zou werken. En Hans was nog steeds nergens te bekennen. Hij was namelijk met een tent aan het zwerven door legoland, maar toen opeens niet meer en toen was hij weer bij Patty.
'Hans, ons kind! Zijn haar blijft maar groeien! Doe alstjeblieft een wens ten gunste van ons kind!'.
Hans reageerde vanzelfsprekend nogal koelbloedig: 'Wensen helpt niet. Het kind moet worden afgemaakt, anders...' en hij stikte in zijn eigen tong. Daar moest Patty dan wel weer om lachen, en iedereen leefde nog lang en gelukkig. Behalve Hans, want die was dood.

 
At 14 juli, 2005 18:46, Blogger Greet Hoffmans-Affaire said...

"this content is not supposed to be here", zei de webmaster op een heel volwassen toon. Toch kon je horen dat hij zijn lachen haast niet kon bedwingen. Gelukkig maar.

 

<< Home